Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Η Άμαξα Φάντασμα / Körkarlen 1921

Σουηδικό δράμα μεταφυσικής φαντασίας.
Σκηνοθεσία: Victor Sjöström. Σενάριο: Selma Lagerlöf, Victor Sjöström Πρωταγωνιστούν: Victor Sjöström, Hilda Borgström, Tore Svennberg, Astrid Holm, Concordia Selander. Η ταινία καθιέρωσε το σκηνοθέτη Victor Sjostrom και ανέδειξε τον σκανδιναβικό κινηματογράφο της εποχής του βωβού. Γνωστό και ως «The Phantom Carriage» είναι μια ιστορία φαντασίας υπόδειγμα του είδους και κύρια πηγή έμπνευσης για πολλούς μεταγενέστερους δημιουργούς. O Ingmar Bergman, την είχε χαρακτηρίσει «ταινία των ταινιών», την παρακολουθούσε κάθε καλοκαίρι, μόνος του ή με νεαρούς μαθητευόμενους και πάντα παραδέχονταν ότι είναι η κύρια πηγή έμπνευσης του.


Υπόθεση
Σύμφωνα με ένα αρχαίο σκανδιναβικό θρύλο, ο τελευταίος αμαρτωλός που πεθαίνει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, είναι υποχρεωμένος, για τους υπόλοιπους 12 μήνες του νέου έτους να οδηγεί τη στοιχειωμένη άμαξα που μεταφέρει τις ψυχές αυτών που πεθαίνουν. Αυτή θα είναι η μοίρα του David Holm (τον οποίο παίζει ο ίδιος ο Sjöström), ενός απόλυτα σάπιου  ανθρώπου που θα αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω στους χτύπους της αλλαγής του χρόνου. Το πιο γνωστό στοιχείο της ταινίας είναι αναμφίβολα η αναπαράσταση του κόσμου των πνευμάτων σαν βασανιστική αιώρηση μεταξύ ουρανού και γης. Η σκηνή στην οποία ο πρωταγωνιστής ξυπνά μεσάνυχτα και αντικρίζει το ίδιο του το πτώμα, γνωρίζοντας ότι είναι καταδικασμένος στην κόλαση, αποτελεί μία από τις πλέον αξιομνημόνευτες σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου. Αυτός ο χυδαίος και αυτοκαταστροφικός αλκοολικός, ο David Holm, χλευάζει το θρύλο –ακριβώς όπως έχει χλευάσει και κάθε σύσταση που του έχει γίνει στη γεμάτη εκούσια αμαρτία ζωή του – όμως όταν καταρρέει και πεθαίνει ακριβώς τα μεσάνυχτα, έρχεται αντιμέτωπος με μια κρίση κι ένα καθήκον που, αυτή τη φορά, δεν μπορεί ν’ αποφύγει ή να χλευάσει... 

Δείτε την με ελληνικούς μεσότιτλους εδώ:

The Phantom Carriage .1921.

Η ταινία, που είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα της, βραβευμένης με Νόμπελ, Selma Lagerlöf, περιγράφει την σταδιακή καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσα σε μια παγερή και ανελέητη κοινωνία που οδηγεί τα θύματά της στην θηριωδία και την παράνοια. Η εντυπωσιακή χρήση της διπλοτυπίας (μια εικόνα μέσα σε μία άλλη), για πρώτη φορά στην ιστορία του κινηματογράφου, που πετυχαίνει ο εικονολήπτης Julius Jaenzon, μοναδική για τα μέχρι τότε κινηματογραφικά δεδομένα και η δεξιοτεχνική αφήγηση (φλάς μπακ μέσα σε φλάς μπάκ), ανάγουν αυτήν την ωμή ιστορία που πραγματεύεται την φτώχεια και την εξαθλίωση σε ένα ποιητικό αριστούργημα, που συνδυάζει αρμονικά το ρομαντισμό με τα στοιχεία τρόμου. Η ταινία είχε τεράστια επιρροή στον Ingmar Bergman, ο οποίος είχε δηλώσει: «Από την αρχή της καριέρας του, ο Victor Sjostrom ήταν ένας συναρπαστικός δημιουργός. Κατά τη γνώμη μου έχει γυρίσει το απόλυτο φιλμ... Το Phantom carriage έχει επηρεάσει κατάφορα το έργο μου, στις παραμικρές λεπτομέρειές του». Τα παραπάνω λόγια, θα ήταν από μόνα τους αρκετά για να τοποθετήσουν το «Phantom carriage» στο πάνθεον των αριστουργημάτων του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Πηγή:  Cahiers du cinema 

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Ο Τελευταίος των Ανθρώπων / Der Letzte Mann (1924)

Κοινωνικό δράμα του βωβού κινηματογράφου και ένα ακόμα πολιτιστικό μνημείο του μεγάλου εξπρεσιονιστή σκηνοθέτη Friedrich Wilhelm Murnau.  Το σενάριο του Carl Mayer είναι πιθανότατα εμπνευσμένο απο το διήγημα του Γκόγκολ «Το Παλτό». Ηθοποιοί: Emil Jannings, Maly Delschaft, Max Hiller, Emilie Kurz, Hans Unterkircher. Η ταινία αποτυπώνει τον κυνισμό και την απογοήτευση της Γερμανίας του μεσοπολέμου και των μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων. H δύναμη της κάμερας του Murnau απίστευτη, ο Emil Jannings γιγαντιαίος, και τα σκηνικά της πόλης του Βερολίνου εκπληκτικά. Εντυπωσιακός εξπρεσσιονιστικός συμβολισμός, όπως αυτός της περιστρεφόμενης πόρτας του ξενοδοχείου που παραπέμπει στη  ρουλέτα της ζωής. Σήμερα είσαι πρώτος όλοι σε σέβονται, αν είσαι υπουργός, στρατηγός, πρίγκιπας... Γνωρίζεις όμως τι θα γίνεις αύριο;



Υπόθεση
O συμπαθής θυρωρός (Emil Jannings) του Ξενοδοχείου ATLANTIC στο Βερολίνο, μετατίθεται λόγω ηλικίας στις τουαλέτες...Από εκεί που καμάρωνε με τα σειρήτια και την χρυσοποίκιλτη λιβρέα του θυρωρού και αποτελούσε τον φθόνο της φτωχογειτονιάς του σπιτιού του, καταλήγει να γυαλίζει παπoύτσια και να προσφέρει πετσέτες στους καλοπερασάκηδες πελάτες του ξενοδοχείου... Ο γηραιός άντρας πρέπει τώρα να αντεπεξέλθει στον εξευτελισμό και τη χαιρεκακία των συνανθρώπων του...

Δείτε την με ελληνικούς μεσότιτλους εδώ:

(Οι υπότιτλοι ενεργοποιούνται από το γραναζάκι ρυθμίσεων που εμφανίζεται κατά την αναπαραγωγή, όταν ο δείκτης μας  τοποθετείται στην κάτω δεξιά γωνία της οθόνης Youtube.)

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Το Κουτί της Πανδώρας / Die Büchse der Pandora (1929)

Δράμα εγκλήματος και ερωτισμού του Γερμανού σκηνοθέτη  Georg Wilhelm Pabst. Το σενάριο είναι διασκευή του Ladislaus Vajda από δύο θεατρικά έργα του Frank Wedekind :«Το πνεύμα της γης» και  «Το κουτί της Πανδώρας». Παίζουν : Louise Brooks, Fritz Kortner, Francis Lederer

Περίληψη
Η άνοδος και η αναπόφευκτη πτώση της Λούλου μιας σαγηνευτικής αλλά ναΐφ κοπέλας της οποίας η  αρχέγονη σεξουαλικότητα τροφοδοτεί άθελά της το κακό, προκαλόντας σφοδρές επιθυμίες και βία τριγύρω της με τραγικές συνέπειες για άντρες, γυναίκες αλλά και για την ίδια.

Μια από τις καλύτερες γερμανικές ταινίες του μεσοπολέμου με την τραγική ηρωίδα του σεναριογράφου Wedekind να βρίσκει την τέλεια ενσάρκωσή της στη μορφή της Αμερικανίδας Louise Brooks. Η Λούλου του Wedekind και του Pabst είναι ένας άγγελος που συνυπάρχει αναπόσπαστα με ένα δαιμόνιο.  Το δαιμόνιο είναι η αρχέγονη σεξουαλικότητα που κατέχει το αφελές αυτό κορίτσι. Χάρη στο δαιμόνιο αυτό η Λούλου σαγηνεύει άντρες και γυναίκες γύρω της και παίρνει πάντα αυτό που θέλει.  Ανήμπορη όμως να το ελέγξει, καταλήγει να σπέρνει στο δρόμο της την καταστροφή. 

Η Λούλου του Wedekind  και του  Pabst παραμένει μέχρι σήμερα σύμβολο μόδας, ερωτισμού και αντικείμενο λατρείας. Το 1955 σε μία εκδήλωση για το σινεμά που οργάνωνε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Παρίσι, όταν ο διευθυντής ρωτήθηκε γιατί επέλεξε να βάλει μια τεράστια αφίσα της Μπρουκς στην είσοδο και όχι κάποιας άλλης, μεγαλύτερης σταρ της βωβής εποχής, εκείνος είπε: «Δεν υπάρχει Garbo! Δεν υπάρχει Dietrich! Υπάρχει μόνο Louise Brooks!». Εξαιτίας αυτού του αφιερώματος ξανα-λατρεύτηκε η ταινία, η οποία παραμένει μοντέρνα, όσο και το 1929 που πρωτοπροβλήθηκε.


Δείτε την με ελληνικούς μεσότιτλους εδώ:


Αφίσες και φωτογραφίες





















Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Έβδομος Ουρανός (Seventh Heaven, 1927)

Έβδομος Ουρανός
(Seventh Heaven,  1927)
Ρομαντικό δράμα του βωβού κινηματογράφου, σκηνοθετημένο από τον Frank Borzage με πρωταγωνιστές την Janet Gaynor  και τον Charles Farrell. Το σενάριο του Benjamin Glazer είναι προσαρμογή από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Austin Strong.



Η  Janet Gaynor κέρδισε για την ερμηνεία της το πρώτο από τα τρία της βραβεία καλύτερης ηθοποιού (τα άλλα δύο ήταν για το Sunrise 1927  και Street Angel 1928). O  Frank Borzage κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας  και ο Benjamin Glazer το βραβείο σεναρίου.

Το 1995 η ταινία επιλέχθηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για διατήρηση στην Εθνική Ταινιοθήκη, ως μνημείο πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντικό.

Δείτε την με ελληνικούς μεσότιτλους εδώ:



Φωτογραφίες και αφίσες












Άγγελος του Δρόμου (Street Angel 1928. Greek intertitles)


Βουβή αμερικανική ταινία του Frank Borzage με πρωταγωνιστές την Janet Gaynor και τον Charles Farrell. Χάρισε στην Gaynor το ένα από τα τρία της βραβεία καλύτερης ηθοποιού. Ήταν επίσης υποψήφια για τα βραβείο καλύτερης φωτογραφίας και καλλιτεχνικής διεύθυνσης.






Υπόθεση:
Η Μαρία, μια ζωηρή Ναπολιτάνα (Janet Gaynor), δαρμένη από τη φτώχεια, καταλήγει στο πεζοδρόμιο για να βρει χρήματα για τα φάρμακα της άρρωστης μητέρας της. Συλλαμβάνεται για κλοπή και πορνεία αλλά δραπετεύει και γυρνά σπίτι της όπου βρίσκει τη μητέρα της νεκρή. Εντελώς αβοήθητη επιστρέφει στους δρόμους και προσχωρεί σε έναν περιπλανώμενο θίασο. Τυχαία γνωρίζεται με τον ΄Αντζελο, έναν ζωγράφο του δρόμου (Charles Farrell) και οι δυό τους καταλήγουν να να αγαπηθούν. Όμως το παρελθόν της Μαρίας δεν εννοεί να την αφήσει ήσυχη...

Δείτε την με ελληνικούς μεσότιτλους εδώ:



Φωτογραφίες



Το Λιμάνι των Απόκληρων (Le Quai de Brumes, 1938)

Ρομαντικό ατμοσφαιρικό δράμα από το ανεπανάληπτο δίδυμο του σκηνοθέτη Marcel Carné και του σεναριογράφου  ποιητή Jacques Prévert. Kλασική ταινία της χρυσής εποχής του γαλλικού κινηματογράφου, υπόδειγμα ποιητικού ρεαλισμού και προάγγελος των φίλμ νουάρ. Παίζουν: Jean Gabin, Michèle Morgan, Michel Simon. Το σενάριο είναι βασισμένο σε μια νουβέλα του Pierre Mac Orlan.


Ο διάχυτος πεσιμισμός και αμοραλισμός της ταινίας ξεσήκωσαν μεγάλες αντιδράσεις. Το Σεπτέμβριο του 1939 με την κήρυξη του πολέμου, η ταινία απαγορεύτηκε γιατί κρίθηκε αμοραλιστική, καταθλιπτική και αποπροσανατολιστική για τους νέους. Αργότερα, οι λογοκριτές της κυβέρνησης Βισύ που απαγόρευσαν την ταινία, υποστήριξαν ότι “Αν χάσαμε τον πόλεμο, το οφείλουμε στο Quai des brumes”, για να πάρουν την απάντηση από το σκηνοθέτη, “Δεν μπορείτε να κατηγορείτε το βαρόμετρο για μια καταιγίδα”.


Υπόθεση:
Μια μουντή νύχτα με πυκνή ομίχλη,  ο Ζαν (Jean Gabin), λιποτάκτης του γαλλικού αποικιακού στρατού, φτάνει στο λιμάνι της Χάβρης άφραγκος και πεινασμένος. Φυγοδικεί με την ελπίδα να ξεφύγει από ένα βασανιστικό παρελθόν και να σαλπάρει για μια καινούρια ζωή στην Αμερική. Το πεπρωμένο όμως έχει άλλα σχέδια γι' αυτόν και τον οδηγεί σε ένα απόμερο στέκι του λιμανιού όπου συχνάζουν πονεμένες ψυχές και απόκληροι της κοινωνίας. Εκεί γνωρίζει τον έρωτα στο αθώο πρόσωπο της νεαρής Νέλλη (Michèle Morgan), έρωτα που, σε συνδυασμό με τη διάθεση να βοηθά τους άλλους, θα τον μπλέξει στα δίχτυα του υποκόσμου που δρα στο ομιχλώδες λιμάνι...

 Δείτε την με ελληνικούς υποτίτλους εδώ:





Φωτογραφίες 











Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016

Η Αυγή (Sunrise: A Song of Two Humans, 1927 with Greek intertitles)


Αμερικανική εξπρεσιονιστική δραμεντί του Γερμανού σκηνοθέτη Friedrich Wilhelm Murnau με πρωταγωνιστές την Janet Gaynor, τον George O` Brien και την Margaret Linvingstone. Η αυγή του κινηματογράφου.



Mια από τις τρείς καλύτερες ταινίες της ιστορίας του βωβού κινηματογράφου. (Οι άλλες δύο είναι: City Lights 1931 και Metropolis 1927). Η αξία της βρίσκεται στην εκπληκτική δύναμη των εικόνων που σφραγίζουν τη μνήμη ανεξίτηλα. Το σενάριο της ταινίας, το οποίο διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τον Καρλ Μάγιερ βασίζεται σε διήγημα του Χέρμαν Σούντερμαν με τίτλο Die Reise nach TilsitΗ ταινία βραβεύτηκε με το βραβείο καλύτερης καλλιτεχνικής παραγωγής και το βραβείο καλύτερης φωτογραφίας, στην πρώτη τελετή των βραβείων της ακαδημίας  κινηματογράφου το 1929. Χάρισε επίσης στην Τζάνετ Γκέινορ το ένα από τα τρία της βραβεία καλύτερης ηθοποιού. Το 1937 το αυθεντικό αρνητικό της ταινίας κάηκε σε φωτιά και καινούργιο αρνητικό δημιουργήθηκε από διασωθείσα κόπια της ταινίας


Υπόθεση.
Η αχαλίνωτη πρωτευουσιάνα κοκότα (Margaret Linvingstone) παραθερίζει σε επαρχιακό θέρετρο. Εκεί την πέφτει ασύστολα στον νεαρό, όμορφο, παντρεμένο αγρότη (George O` Brien), ο οποίος υποκύπτει πλήρως στα θέλγητρα της. Αυτή τότε του ζητάει να πνίξει την γυναίκα του (Janet Gaynor), ώστε ελεύθεροι πλεον οι δυό τους να ζήσουν τον έρωτα τους στη μεγάλη πόλη. Εκείνος συμφωνεί και παίρνει την γυναίκα του για μία "βαρκάδα".....

Δείτε την με ελληνικούς μεσότιτλους εδώ:



Φωτογραφίες και αφίσες